تحقیقات اولیه بر روی بسته بندی های جاذب اکسیژن، نشان داده که اکسیژن بازمانده در بسته، یک ماده فعالی است که حذف آن باعث بهبود کیفیت ماده غذایی می­گردد[۲۳]. در طول سالیان متمادی به دلیل استفاده گسترده از مواد پلاستیکی در بسته بندی، که نسبت به اکسیژن نفوذ پذیرند، نگرانی درباره واکنش­های اکسایش ناشی از اکسیژن موجود در بسته و اکسیژن وارد شده به محیط بسته بندی افزایش یافت. این نگرانی باعث شد که از روش­های گوناگون برای حذف اکسیژن استفاده کنند. ابتدایی ترین روش، تولید بسته های کوچکی بود که داخل بسته بندی ماده غذایی تعبیه می­شدند و با اکسیژن وارد واکنش شیمیایی شده و آنرا از داخل بسته حذف می­کردند. این مواد به عنوان زیرگروه بسته بندی فعال محسوب می­شوند[۱۷]. تحقیقات بیشتر در این زمینه نشان داد که می توان این مواد جاذب را در پلاستیک های چند لایه ای مانند کیسه­های انعطاف پذیر نیز بکار گرفت[۲۴, ۲۵].

به طور کلی به منظور حذف میزان اکسیژن درون بسته، جاذب های اکسیژن کاربرد تجاری بسیاری پیدا کرده است. جاذب­های اکسیژن بطور تجاری برای اولین بار در ژاپن در سال ۱۹۷۶ توسط شرکت شیمیایی گاز میتسوبیشی تحت نام تجاری ™ Ageless به بازارعرضه شده است[۱۵]. در سال ۱۹۹۰ میلادی یک شرکت ژاپنی دیگری با بهره گرفتن از تکنیک کواکستروژن جاذب­های اکسیژن حاوی آهن احیا را در بین دو لایه مواد بسته بندی قرار داد که لایه بیرونی نفوذ ناپذیر به اکسیژن و لایه داخلی نفوذپذیر به اکسیژن بود[۳]. شرکت انگلیسی Emco که در زمینه فناوری بسته بندی­های فعال فعالیت دارد، نوعی از جاذب های اکسیژن را به بازار عرضه کرده که می ­تواند در مورد بسته های حاوی برش­های گوشت پخته شده استفاده شود. این جاذب­ها تا حدود ۲۰۰-۱۰۰ سانتی متر مکعب ظرفیت جذب اکسیژن دارند[۱۵]. شرکت آمریکایی Cryovac نیز سیستم ها و لفاف­های جاذب اکسیژنی را طراحی کرده است که با قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش، فعال می­ شود. این سیستم در مورد محصولات گوشتی خشک شده یا دود داده شده و فرایند شده کاربرد دارد و می تواند مقدار اکسیژن درون بسته را در مدت ۴ تا ۱۰ روز از یک درصد به حد ppm برساند[۱۵].
شرکت های دیگری نیز در زمینه تولید این بسته بندی­ها فعالیت نموده اند که در جدول ۱-۲ به آنها اشاره شده است.
جدول۱-۲- سیستم های جاذب اکسیژن[۶]

در مطالعات انجام شده تاکنون در خصوص بسته بندی­ های حاوی جاذب اکسیژن، تحقیقات و گزارشات علمی در نشریات بین المللی کمتر دیده شده و بیشتر به صورت ثبت اختراع(patent) چاپ گردیده است ولی بطور تجاری شرکتهای بزرگی در جهان محصولات مختلفی تولید و به بازار عرضه کرده اند. از جمله ثبت اختراع های انجام شده می­­توان به موارد زیر اشاره کرد:
جدول ۱-۳- برخی ثبت اختراع های انجام شده در زمینه جاذب های اکسیژن

جاذب های اکسیژن در درب بطری
EP1029020 A4
Ashok M. Adur و همکاران

EP 0269066 B1
Yoshikazu Moritaو همکاران

US 4756436 A
Yoshikazu Moritaو همکاران

جاذب­های اکسیژن
US5143763A
Takao Aoki و همکاران

US 5804236 A
Peter Frisk و همکاران

EP 0507207 B1
Cynthia Louise Ebner و همکاران

۲۰۱۱۰۲۹۰۷۵۷

و همکاران Vernon J. Purdy

US 4702966 A
و همکاران Christopher J. Farrell

US4536409
و همکاران Christopherl