ترجمه
۱- ای خلیفه خداوندی خداوند پاداش تلاش تو را از اسلام و دین و حسب و نسب بدهد.
۲- تو چشم بصیرت را به سوی آسایش و راحتی بزرگ، باز نمودی پس دست یافتن به آن را ندیدی مگر بر پلی از سختی و رنج.
شاعر به خلیفه معتصم رو‌ می‌کند و از خداوند متعال‌ می‌خواهد که به او مهمترین پاداش به جهت نقش و جایگاهش در کارزار عطا کند. دعا با صیغه(جزا دهد) آمده است، تأثیرپذیری بیت دوم برای این آمده است تا اشاره کند که خلیفه خواهان راحتی و بهره مندی از خیرات کشورش در قصرش نیست بلکه او فقط خواهان آن نوع راحتی است که بعد از سختی حاصل‌ می‌شود و با این کار، دعا را به صفات ممدوح و فضایل او مرتبط‌ می‌سازد.

در مواردی نیز شاعران در شعر خود به بیان دعا برای پیروزی فرماندهان لشکری و کارگزاران حکومتی پرداخته‌اند و از آن جمله است دعای ابونواس( وفات ۱۹۸ هـ) برای پیروزی فضل بن ربیع بر دشمنان که‌ می‌گوید:

۱- فَا‌اللهُ یُعْطیکُ الشَبرْ
۲- وَ اللهُ مَنْ شاءَ نَصَرْ

وَ فـی أعـادیکَ الظَـفرْ
وَ اَنْتَ إنْ خِفْنا الحَصَرْ(ابونواس؛ ۱۴۰۷: ۳۳۶)

ترجمه
۱- خداوند متعال به تو فراخی و گسترش و خیر عطا کند و در مورد دشمنان به تو نصرت و پیروزی ببخشد.
۲- خداوند هر کسی را که بخواهد پیروز‌ می‌گرداند اگر ما بترسیم تو حصار و پشتیبان ما هستی.
شاعر به دو شیوه برای ممدوح خود دعا‌ می‌کند: یکی اینکه خداوند خیر و غنیمت جنگی نصیب او کند زیرا اغلب درآمدهای دولت از غنیمت‌ها یی است که در جنگها و پیروزیها آن را به دست‌ می‌آورند. (ضیف؛‌۲۰۰۶:‌۵۶-۴۴) دوم این که: خداوند پیروزی بر دشمنان را نصیبش کند
بحتری( وفات ۲۸۴ هـ) در مدح ابو سعید محمد‌بن‌یوسف‌ثغری طائی که از بزرگ فرماندهان معتصم بود‌ می‌گوید:

۱-أَحْسَنَ اللهُ فی ثَوابِکَ عَنْ ثَغـْ
۲-کانَ مُسَتْضْعِفا فَعَزَّ، وَ مَحْروُ

رِ مُضاعٍ أَحْسَنْتَ فِیه البَلاءَ
ماً فأَجَدی، و مُظلِماً فأََضاءَ(بحتری؛ ۱۹۷۲: ۱/۱۶)

ترجمه
۱- خداوند ثوابت را نیکو گرداند از دهانی ضایع کننده که بلا را در آن نیکو گردانیدی.
۲- فقیر و بیچاره بود پس عزت یافت و محروم بود حالش نیکو گشت و تاریک بود، پس نورانی گشت.
شاعر به بیان فضایل ممدوح‌ می‌پردازد و برای او دعا‌ می‌کند که خداوند ثوابش را نیکو گرداند، زیرا او توانسته است یکی از بندرهای اسلامی را باز پس گیرد و اعلام‌ می‌کند که ممدوح فردی مخلص و نجات دهنده‌ی امت اسلامی است، در سطر دوم به حالت مردم در این مکان اشاره‌ می‌کند قبل از آن که این فرمانده آن را به آغوش دولت اسلامی باز گرداند. قبل از آن که مستضعف و محروم و مظلوم بود بعد از باز گرداندنش، عزیز و نورانی شد کنایه از متحول شدن وضعیت به شکل نیکوست و با این کار شخصیت فرماندهی ممدوح را بیان‌ می‌کند که ‌ترس و وحشت را در قلب دشمنان و شادی را در قلب مسلمانان ایجاد کرده است، او به ممدوح حالتی از قداست‌ می‌بخشد تا در آن تأثیر‌گذار باشد و هدایای بیشتری از این راه کسب کند.
از جمله مکمل‌های دعا برای پیروزی، این است که شاعران برای کسانی که خبر پیروزی فرماندهان جنگی را برایشان‌ می‌آورند دعا‌ می‌کردند از آن جمله گفتار علی بن جهم (وفات ۲۴۹ هـ)در مورد پیغام آوری بود که فتح ارمنستان را اعلام کرد.

۱- اَهْلا وَ سَهْلاً بّکَ مِن رَسُولٍ

جِئْتَ بِما یَشفی مِنَ الغَلیلِ
(علی بن جهم؛ ۱۹۵۹: ۱۷۴)