جنبه­ های شخصی اعتماد
مارتینز پنج ویژگی بزرگ جنبه های شخصی را به صورت زیر بیان می کند.
وظیفه شناسی^[۱۳۱]: شامل رفتارهایی مانند کار سازماندهی شده و سخت که قابل اطمینان، قابل اعتماد و مسئولیت پذیر باشد. نقطه مقابل آن بی­دقتی و عدم مسئولیت­ پذیری است.
خوشایندی^[۱۳۲]: شامل رفتارهایی مانند دوست داشتن، با نزاکت و مؤدب بودن و ماهیت خوب، مشارکتی بودن، بخشیدن و عفو کردن و عاطفه و احساس خوب داشتن نقطه مقابل آن سرد و خشن و غیر منصفانه بودن است.
ثبات انسانی^[۱۳۳]: شامل فقدان هیجان، افسردگی، عصبانیت، نگرانی و عدم اطمینان است. نقطه مقابل آن اعمال عصبی خواهد بود.
گشودگی تجربیات^[۱۳۴]: شامل خلاقیت، نو آوری، مصمم بودن و هوشیاری است.
برون گرایی^[۱۳۵]: شامل خوش مشربی، شور و اشتیاق، پر­حرف و فعال بودن است. (مارتینز ۲۰۰۲: ۷۵۹). نقطه مقابل آن دروغگویی، ساکت و کم رو و خجالتی است.
جنبه­ های مدیریتی اعتماد
جنبه های مدیریتی با ابعاد زیر ارزیابی می­شوند:
مدیریت تیمی^[۱۳۶]: این بعد به مدیریت اثر بخش تیم و موفقیت در انجام اهداف فردی و اداره کردن تعارض درون گروه­ ها اشاره دارد.
تقسیم اطلاعات^[۱۳۷]: این بُعد بر تمایل به بازخورد عملکرد فردی و آشکار کردن اطلاعات مربوط به سازمان در یک جو منصفانه اشاره دارد.
حمایت کاری^[۱۳۸]: این بُعد به تمایل به حمایت کارکنان موقعی که ضرورت وجود دارد و فراهم کردن اطلاعات مربوط به شغل برای توفیق فعالیت ها اشاره دارد.

قابلیت اطمینان^[۱۳۹]: که شامل تمایل به گوش دادن، توجه به پیشنهادها، اجازه دادن به دیگران که در بیان احساسات خود آزاد باشند و به قبول اشتباهات و اطمینان یافتن از اینکه کارکنان از مقام و موقعیت خود لذت می­برند و قابل اطمینان هستند اشاره دارد (مارتینز، ۲۰۰۲:۷۶۰).
ترکیب جنبه­ های شخصی و مدیریتی در اعتماد سازمانی
نتایج تحقیق مارتینز نشان می­دهد که بین روابط اعتماد در یک سازمان و شیوه ­های مدیریتی ارتباط وجود دارد. این یافته ها از تحقیق تایلر و دگوی^[۱۴۰] حمایت می­ کند. بنا­ بر نظر آنها اعتماد از تصمیم کارکنان و اختیار آنها در سازمان تاثیر می­پذیرد. این مدل نشان می­دهد که شخصیت مدیران ممکن است، غیر مستقیم، از زیر­دستان تاثیر پذیرد (مارتینز، ۲۰۰۲:۷۶۵).
خوشایندی
وظیفه شناسی
چاره اندیشی
ثبات احساسی
برون گرایی
تقسیم اطلاعات
حمایت کاری
قابلیت اطمینان
مدیریت تیمی
گشودگی
درستکاری
انصاف
نیّات (توجه)
شکل (۲-۳ ) مدل مارتینز

۳-۹-۳-۲٫ طبقه ­بندی بیرد و آمند^[۱۴۱]

اعتماد افقی
این اعتماد شامل روابط بین همکاران می­باشد.
اعتماد عمودی
این اعتماد شامل روابط بین سرپرستان و زیردستان و یا رئیس و مرئوس می­باشد.
اعتماد خارجی
این اعتماد شامل روابط بین سازمان و ارباب رجوع یا عرضه­کنندگان می­باشد(حسن زاده،۱۳۸۵).

۴-۹-۳-۲٫ طبقه ­بندی مورفی^[۱۴۲]

اعتماد سطح خرد
اعتماد سطح خرد از طریق تجربیات مشترک شکل می­گیرد و از باور فرد به اعتبار، صلاحیت و موقعیت موضوع مورد اعتماد نشأت می­گیرد. شکل­ گیری اعتماد سطح خرد نسبتاً مشکل است اما در صورت ایجاد، پیوند عمیقی بین افراد ایجاد می­ کند. این پیوند عمیق باعث ایجاد هویت­های مشترک، اهداف مشترک و صورت­های ضمنی دانش می شود که نمی­تواند به راحتی به خارج از روابط انتقال یابد.
اعتماد سطح میانه
اعتماد سطح میانه بر اساس ویژگی­ها و مشخصه­های شخصی از قبیل قومیت ، مذهب ، چهره ، گویش و یا نژاد می­باشد. به نظر می­رسد که اعتماد سطح میانه در روابط بازرگانی که تعاملات اولیه را شکل می­دهد. نقش اساسی داشته باشد. این نوع از اعتماد با کلیشه­سازی مرتبط است و در ایجاد اثر اولین برخورد^[۱۴۳] مورد استفاده قرار می­گیرد. اعتماد سطح میانه نسبتاً مؤثر است اما لزوماً مکانیسم دقیقی برای شناسایی مشروعیت همکار آموزشی نیست.
اعتماد سطح کلان
اعتماد در سطح کلان به باور یک بازیگر به قوانین و مؤسسات رسمی اطلاق می­ شود و همان چیزی است که ساکو^[۱۴۴] (۲۰۰۸) از آن به حسن نیت^[۱۴۵] تعبیر می­ کند. حسن نیت یا اعتماد سطح کلان زمانی ایجاد می­ شود که یک فرد به خوبی و محبت انسان­ها ایمان داشته باشد، یا اینکه وی معتقد باشد که مسئولیت موضوع مورد اعتماد می ­تواند از طریق موسسات رسمی (مثل سیستم های قانونی) تضمین شود. اعتماد سطح کلان برای پل زدن یا ایجاد ارتباط بین افراد فراتر از ارتباطات اولیه مهم است. این ارتباط و پل زدن­ها بخصوص برای ایجاد روابط بین مرزهای فرهنگی، نژادی، مذهبی و اجتماعی مهم است. مورفی (۲۰۰۲) معتقد است که این سطوح (مقیاس های) اعتماد نباید به عنوان مکانیزم­ های مستقل در نظر گرفته شوند، بلکه آن­ها با توجه به زمینه مورد مطالعه با هم هم­پوشانی دارند(مورفی، ۲۰۰۲ :۵۹۴).
اعتماد منظم‌تر
اعتماد سطح کلان
از اعتقاد به مؤسسات رسمی و با حسن نیت شکل می گیرد
ریسک بیشتر، عمومیت بیشتر
توسط باورهای منظم تر شکل می گیرد
افراد را قادر می سازد که بین جوامع پل بزنند
اعتماد سطح میانه
بر اساس انتسابات نژادی ، مذهبی، خویشاوندی و غیره است