محرومیت نسبی

۱۸۲/۰

۳۰۰

۰۰/۰

تفسیر: با توجه به آزمون کولموگروف می بینیم که در تمامی متغیرهای کمی مورد بررسی، سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ و حاکی از غیر نرمال بودن داده ها دارد بنابراین در آزمون همبستگی بین متغیرها باید بجای آزمون همبستگی پیرسون از آزمون همبستگی اسپیرمن یا کندال استفاده نماییم.همچنین اگر بخواهیم یک متغیر کمی غیرنرمال را در دو گروه با هم مقایسه کنیم باید از آزمون یومان ویتنی استفاده کنیم(حیدری چروده و فروغ زاده،۱۳۹۰). اگر محققی بخواهد میانگین یک متغیر کمی را در بیش از دو گروه با هم مقایسه کند باید از آزمون تحلیل واریانس استفاده نماید حال اگراین متغیر کمی غیر نرمال باشد و بخواهدآن را در بیش از دو گروه مورد مقایسه قرار دهد باید از آزمون کروسکال والیس استفاده نماید.

۴ـ۳ـآمار استنباطی

فرضیه۱:به نظر می رسد بین میزان محرومیت نسبی معلمان و میزان بی رمقی اجتماعی آنان رابطه معناداری مثبت وجود دارد.آزمون رابطه متغیر مستقل محرومیت نسبی با متغیر وابسته بی رمقی اجتماعی در جدول شماره(۴-۵).

جدول شماره ۴-۵-آزمون رابطه متغیر مستقل محرومیت نسبی با متغیر وابسته بی رمقی اجتماعی

متغیر مستقل

متغییروابسته

تعداد

همبستگی اسپیرمن

سطح معناداری

محرومیت نسبی

بی رمقی اجتماعی

۲۷۳

۴۱/۰

۰۰/۰

با توجه به آزمون فوق چون مقدار سطح معنی داری در جدول اسپیرمن برابر با ۰۰۰/۰ و این مقدار کوچکتر از ۰۵/۰ بنابراین فرضیه فوق تأیید می شود و می توان نتیجه گرفت که بین محرومیت نسبی و بی رمقی اجتماعی معلمان رابطه معناداری وجود دارد مقدار ضریب اسپیرمن نیز برابر با ۴۱/۰ که حاکی از شدت رابطه بین دو متغیرو مثبت آن نیز حاکی ازرابطۀ مستقیم آن که این رابطه را در نمودار خط رگرسیون نیز مشاهده می کنیم. بنابراین نتیجه می گیریم هرچه محرومیت نسبی در افراد مورد مطالعه بیشتر باشد به تبع آن گرایش به بی رمقی اجتماعی افزایش می یابد.
فرضیه ۱-۱:به نظر می رسد بین میزان احساس محرومیت نسبی عاطفی معلمان و میزان بی رمقی اجتماعی آنان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.آزمون رابطه متغیر مستقل محرومیت عاطفی با متغیر وابسته بی رمقی اجتماعی جدول شماره(۴-۶).

جدول ۴-۶- آزمون رابطه متغیر مستقل محرومیت عاطفی با متغیر وابسته بی رمقی اجتماعی

متغیر مستقل

متغیروابسته

تعداد

همبستگی اسپیرمن

سطح معناداری

محرومیت عاطفی

بی رمقی اجتماعی

۲۷۳

۴۲۲/۰

۰۰/۰