^ns55/990

^ns07/1

^ns98/61

مکان × نسبتهای کشت

۳

^ns69/317

^ns26/0

^ns23/7

مکان × کود فسفری

۳

^ns80/278

^ns17/0

^ns37/16

مکان×نسبتهای کشت × کود فسفری

۹

^ns69/194

^ns43/0

^ns69/24

خطا

۹۰

۹۹/۶۵۸

۷۱/۰

۳۷/۳۸

*و **: به ترتیب معنی دار در سطح ۵ و ۱ درصد و :ns عدم وجود اختلاف معنی دار
نمودار ۴-۱: متوسط وزن هزار دانه ذرت تحت تاثیر مکان کاشت
وزن هزار دانه ذرت به طور بسیار معنیداری تحت تاثیر نسبتهای کشت قرار گرفت (جدول ۴-۱). بیشترین و کمترین وزن هزار دانه ذرت به ترتیب از نسبت کشت مخلوط ۷۵:۲۵ خلر و ذرت و کاشت خالص ذرت بدست آمد. در رابطه با این صفت بین نسبتهای مخلوط ۵۰:۵۰ و ۲۵:۷۵ خلر و ذرت، اختلاف معنیداری مشاهده نشد و در یک گروه آماری قرار گرفتند (نمودار ۴-۲). در همین زمینه رضوان بیدختی (۱۳۸۳) در تحقیقی که در کشت مخلوط ذرت و لوبیا، نتیجه گرفت که با جابجایی از کشت خالص به سمت کشت مخلوط ردیفی وزن هزار دانه ذرت افزایش پیدا کرد. این روند در این آزمایش نیز مشاهده شد (نمودار ۴-۲).
نمودار ۴-۲: متوسط وزن هزار دانه ذرت تحت تاثیر نسبتهای مختلف کشت
تاثیر کود فسفری بر وزن هزار دانه ذرت معنیدار شد (جدول ۴-۱). به طوری که تیمارهای کود فسفر زیستی، فسفر شمیایی و ۵۰ درصد فسفر زیستی +۵۰ درصد فسفر شیمیایی به ترتیب ۰۸/۵، ۳۱/۶ و ۱۳ درصد وزن هزار دانه ذرت را نسبت به شاهد افزایش دادند (نمودار ۴-۳). وزن هزار دانه در ذرت تابع توانایی گیاه در تأمین مواد پرورده برای آنها و شرایط محیطی از قبیل رطوبت و دسترسی به عناصر غذایی در هنگام پر شدن دانه ها میباشد. هر چه تعداد مخازن کمتر باشد، سهم هر مخزن از مواد پرورده موجود افزایش مییابد و در نتیجه دانه ها درشتتر و وزن هزار دانه افزایش مییابد (Baqual and Das, 2006).

نتایج نشان داد که برهمکنش کود فسفری و نسبتهای کشت مخلوط بر وزن هزار دانه معنیدار نشد (جدول ۴-۱).
نمودار ۴-۳: متوسط وزن هزار دانه ذرت تحت تاثیر تیمارهای کود فسفری.
۴-۱-۲ - تعداد ردیف در بلال ذرت
نتایج حاکی از آن است که تعداد ردیف در بلال ذرت تحت تاثیر مکان، نسبتهای کشت، کود فسفری و برهمکنش دو گانه و سه گانه آنها قرار نگرفت (جدول ۴-۱). به بیان دیگر تعداد ردیف در بلال در سیستمهای کشت خالص و مخلوط و همچنین استفاده و عدم استفاده از کودهای فسفری یکسان رفتار نموده و از آنها تاثیر نپذیرفته بود. تعداد ردیف در بلال ذرت از صفات ژنتیکی است و کمتر تحت تاثیر عوامل محیطی قرار می گیرد (امام، ۱۳۸۳).
۴-۱-۳ - تعداد دانه در ردیف ذرت
نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تعداد دانه در ردیف تحت تأثیر مکان قرار نگرفت، ولی به طور بسیار معنیداری تحت تاثیر نسبتهای کشت قرار گرفت (جدول ۴-۱)، به طوریکه تعداد دانه در ردیف تحت تاثیر نسبتهای کشت ۷۵:۲۵،۵۰:۵۰ و ۲۵:۷۵ خلر و ذرت به ترتیب ۱۰/۱۵، ۰۵/۶ و ۱۴/۷ درصد نسبت به کاشت خالص افزایش یافت (نمودار ۴-۴). در مجموع بیشترین تعداد دانه در ردیف (۴۴ دانه) در مخلوط ۷۵:۲۵ خلر و ذرت بدست آمد (نمودار ۴-۴).
نمودار ۴-۴: متوسط تعداد دانه در ردیف ذرت تحت تاثیر نسبتهای مختلف کشت