Rp.palustris TIE-1
Rp.palustris BisB18
Rp.palustris BisA53
Rp.palustris BisB5
Rp.palustris HaA2
Rp.palustris CGA009
Sideroxydans strain ES-1
Acidovorax ebreus strain TPSY
Rhodobacter sp. SW2
R.capsulatus SB 1003
Rm. vanniclii

 

 

 

مهمترین باکتری­ های موثر در فرایند فروشویی میکروبی
انواع باکتری­ های موثر بر این فرایند از مناطق مختلف و با شرایط مختلفی جداسازی شده ­اند اما همگی باید دارای یکسری خصوصیات مشترک باشند، از جمله خصوصیات مشترک که در مورد این باکتری­ ها می­توان به موارد زیر اشاره کرد (Yurun lan, 2011):

 

 

  • تا حد امکان فلزی را که انتخاب می­ کنند بصورت انتخابی باشد و بر سایر فلزات همراه بی­اثر باشد.

 

 

 

  • در طبیعت به وفور وجود داشته باشد و شرایط تکثیر آنها به سهولت امکان­ پذیر باشد

 

 

 

    • از نظر تغذیه اتوتروف باشند و یا اینکه به مواد گران قیمت برای تغذیه و رشد خود احتاج نداشته باشند

پایان نامه - مقاله - پروژه

 

 

 

  • به فلز مورد نظر مقاوم بوده و یا توانایی سازگار شدن با آن را داشته باشند

 

 

 

  • با شرایط منطقه و سنگ معدن سازگار باشند

 

 

 

  • محصولات نهایی تولید شده در حین فرایند حداقل اثر سوء را بر روی محیط و تجهیزات داشته باشد.

 

 

 

  • منبع انرژی آنها از اکسیداسیون آهن و یا گوگرد به­دست آید

 

 

 

  • باکتری­ های اسیددوست باشند و pH مناسب رشد آنها زیر ۵/۲ باشد.

 

 

با توجه به ویژگی­هایی که گفته شد باکتری­ های این دسته به سه گروه تقسیم می­شوند (Rossi, 1990) (Clark, 2006):

 

 

  • باکتری­ های میانه دوست[۴۶]

 

 

 

  • باکتری­ های گرمادوست معتدل[۴۷]

 

 

 

  • باکتری­ های گرمادوست افراطی[۴۸]

 

 

باکتری­ های مزوفیل:
این باکتری­ ها توانایی رشد در دمای ۲۵ تا ۴۰ درجه سانتی ­گراد را دارند و در دماهای بالاتر معمولا قادر به رشد نبوده و یا رشد آنها مستلزم تغییر در سایر شرایط محیط آنها می­باشد. این باکتری­ ها در استخراج فلزات از ذخائر سولفیدی کاربرد تجاری و صنعتی پیدا کرده ­اند که مهمترین آنها: Acidithiobacillus ferrooxidans, Acidithiobacillus thiooxidans, Leptospirillum ferroxidans می­باشند (clark.M.E, 2006).
ACIDITHIOBACILLUS FERROOXIDANS
این باکتری اولین بار در سال ۱۹۴۷ از آب اسیدی یک معدن ذغال سنگ توسط کلمر[۴۹] جداسازی شد. این باکتری یک باکتری شیمیولیتوتروف است که ترکیبات معدنی مانند آهن فرو و گوگرد را با بهره گرفتن از اکسیژن به­عنوان گیرنده الکترون برای کسب انرژی اکسید می­ کند و بدین طریق دی­اکسید کربن را تثبیت می­ کند. این باکتری حین اکسیداسیون آهن انرژی کمی به­دست می ­آورد، رشد این باکتری از معادله موناد پیروی می­ کند، به این­صورت که دارای فازهای تاخیری، لگاریتمی و سکون است که با اندازه ­گیری پتانسیل اکسیداسیون و احیاء می­توان این رابطه را در مورد آن اثبات کرد (Underwood, 1978). این باکتری میله­ای شکل، گرم منفی و بدون اسپور و متحرک می­باشد که حرکت آن توسط تاژک قطبی در یک سمت آن انجام می­گیرد. این باکتری بر روی محیط آگارز همراه با سولفات فروس تشکیل کلنی­های مدور به رنگ قرمز و قهوه­ای می­دهد (Bosecker, 1997). همچنین باعث تغییر رنگ محیط کشت ۹K از سبز کمرنگ به قهوه­ای تیره یا قرمز رنگ می­ شود.
دما و pH بهینه برای رشد باکتری A.ferrooxidans به ترتیب ۳۰ درجه و ۲ می­باشد که نرخ رشد این باکتری از دمای ۲۵ تا ۲ درجه سانتی ­گراد به ازای هر ۶ درجه کاهش دما نصف می­گردد. همچنین رشد این باکتری در pH بالاتر از ۳ کاهش یافته و از ۴ به بالاتر تقریبا متوقف می­ شود (peisheng, 1992).
ACIDITHIOBACILLUS THIOOXIDANS
این باکتری اولین بار از یک خط لوله فاضلاب جدا شد. یک باکتری گرم منفی و اسیددوست است اما بر خلاف A.ferrooxidans تنها قادر به اکسایش گوگرد عنصری می­باشد.
این باکتری از نظر مورفولوژی شبیه به باکتری A.ferrooxidans بوده و با اکسیدکردن بخش گوگردی کانی­های سولفیدی نظیر پیریت(FeS2) انرژی خود را تأمین می­ کند که نتیجه این اکسیداسیون تولید یون SO4-2 و همچنین اسیدسولفوریک بوده و نهایتا pH محیط را کاهش می­دهد که با این عمل محیط را برای رشد سایر میکروبهای اکسیدکننده آهن مناسب می­ کند و تحمل اسیدیته در این باکتری نسبت به باکتری قبلی بیشتر است (Bosecker, 1997).
این باکتری در دمای ۳۰ درجه سانتی ­گراد بیشترین رشد را داشته و در دماهای بالاتر نسبت به A.ferrooxidans تحمل بیشتری از خود نشان می­دهد و قادر به تحمل دمای ۴۵ درجه سانتی ­گراد است. این باکتری در کشت­های مخلوط(Mixed Culture) در کنار A.ferrooxidans وجود دارد و عمل بیولیچینگ را انجام می­دهد (Yun-GUO Liu, 2007).
LEPTOSPIRILLUM FERROOXIDANSE
این باکتری اولین بار از یک محیط معدنی حاوی کانسنگ­های سولفیدی مس در ارمنستان جداسازی شد. این باکتری گرم منفی، اوتوتروف، اسیددوست و هوازی اجباری می­باشد، باکتریLeptospirillum در مقایسه با باکتری­ های قبل تحمل pH های پایین تر را دارد و در این pH ها با کاهش اسیدیته از ۵/۲ به ۵/۱ تعداد سلول­های زنده A.ferrooxidans خیلی سریعتر از Leptospirillum کاهش می­یابد و در مناطقی از معدن که دارای pH پایین­تر از حد تحمل سایر باکتری­ ها است این باکتری غالب می­گردد (Backer, 2003) (Volsky, 2001). اما در مورد تغییرات دمایی باید گفت که این باکتری در دماهایی پایین­تر از دمای بهینه رشد باکتری­ های A.ferrooxidans و A.thiooxidans مقاومت کمتری دارد، سویه­هایی نیز به تازگی کشف شده ­اند که قادر به رشد در برابر مقادیر آهن خیلی بیشتر از حد تحمل باکتریA.ferrooxidans می­باشد.
باکتری Leptospirillum شیمیولیتوتروف است و یون فرو و همچنین پیریت موجود در کانی­های سولفیدی را در متابولیسم خود استفاده می­ کند (Olubambi, 2007)، این باکتری به شکل مارپیچ بوده و با ۲ تا ۵ میله خمیده با طول ۹/۰ تا ۱/۱ میکرومتر و قطر ۲/۰ تا ۴/۰ میکرومتر است، در فاز رشد نمایی که باشند انتهای این میله­ها بهم وصل می­ شود و به شکل Pseudococci با قطر ۸۰۰ نانومتر دیده می­شوند. در اکسیداسیون سولفید فلزی L.ferrooxidans بصورت مستقیم و یا غیر مستقیم،که از طریق تولید یون فریک در نتیجه
اکسیداسیون فرو می­باشد همکاری می­ کند و به اندازه A.ferrooxidans در لیچینگ اهمیت دارد (Silva, 2001). در اتصال به سطوح کانی نسبت به باکتری­ های دیگر اتصال محکمتری داشته و سرعت رشد آن نصف رشدA. Ferrooxidans است.
در دماهای پایین تر به سرعت غالب می­ شود و سرعت رشد و زمان دوبرابر شدن آن خیلی بیشتر از A.ferrooxidans است. سرعت اکسیداسیون آهن در این باکتری ۴۰% سرعت اکسیداسیون آهن در باکتری اول در این گروه از باکتری­ ها می­باشد (Hongbo zhou, 2008).
باکتری­ های گرمادوست معتدل:
حضور باکتری­ های اسیددوست گرمادوست و معتدل در چشمه­های آب­گرم و مناطق معدنی توسط محققان زیادی نامگذاری شده است. بعضی از این جدایه به عنوان اجزاء جنس Sulfubacillus مثل Acidithiobacillus caldus تقسیم بندی شده ­اند. جنس سولفوباسیلوس­ها(Sulfubacillus) شامل یوباکترها هستند که زندگی اتوتروفی دارند و از یون فرو، مواد معدنی گوگرددار مانند پیریت و کالکوپیریت و گوگرد عنصری، به­عنوان منبع انرژی استفاده می­ کنند. قطر این باکتری­ ها بین ۸/۰ تا ۲ میکرومتر است و می­توانند هوازی و یا بی­هوازی اختیاری باشند. فیزیولوژیک اعضای جنس Sulfubacillus مانند هم است و در درجه حرارت­های ۵۰ تا ۸۰ درجه سانتی ­گراد رشد می­ کنند. رشد این گروه از باکتری­ ها در حضور مقدار کمی عصاره مخمر بهتر انجام می­گیرد (Plumb, 2002).
باکتری­ های گرمادوست افراطی:
آرکی ها شاخه مستقلی از میکروارگانیسم­ها می­باشند که به­واسطه خصوصیاتی که دارند از یوباکترها متمایز می­شوند و به چهار دسته اکسیدکننده ترکیبات سولفوری تقسیم می­شوند، این چهار دسته شامل: Sulfolobus, Acidianus, Metallosphaera, Sulfurococous هستند.
همه این آرکی­ها کروی، هوازی و اسیددوست هستند که Sulfolobus و Acidianus در فروشویی میکروبی اهمیت دارند و شکل آنها به­ صورت کروی می­باشد. همگی اجزای این گروه لیتواتوتروف هستند و در شرایط مختلف اتوتروف، هتروتروف و میکسوتروف رشد می­ کنند. باکتری­ های ترموفیل معتدل بصورت مخلوطی با باکتری­ های مزوفیل و یا آرکی­های گرمادوست افراطی رشد می­ کنند.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...