گر زنان پشت هم بدارندی”

 

 

 

(قائممقامی، ۱۳۴۵: ۹۷)
او ناامید نمیشود و زبان به تشویق زنان میگشاید که شاید روزنی از امید برای رهایی بیابد:
پایان نامه - مقاله - پروژه

 

 

گرنبازی خویش را ای آشیان گم کرده ای زن

 

غیر از این ره نیز باشد راه دیگر بسته اما

 

 

 

تا برون آید زن از این محبس مرد آفریده

 

دست و پا باید که هست ای جان خواهر بسته اما

 

 

 

(قائممقامی، ۱۳۴۵: ۱۳)
نگرشی که او به زن دارد بر نگرش او به زندگی تاثیر میگذارد. او با اینکه زندگی خود را سوخته و از دست رفته میبیند، ولی به فکر همنوعان خویش است و نمیخواهد به سرنوشت او دچار آیند، از زن میخواهد توبه کند، شاید منظور از توبه این باشد که از تن دادن به حقارتها توبه کند و این زلت و خواری را پایان دهد، او خطاب به زن میگوید حالا که روزگار بر دوش ما زنان بار حقارت را گذاشته تو باری بر آن میفزا، از این حقارتها عبرتبگیر و سکوت نکن:

 

 

“تو ای خواهر نازنین توبه کن

 

که تهمت فرو گیری از خواهران

 

 

 

فلک هشته بر دوش ما بارها

 

تو باری میفزای سنگی بر آن”

 

 

 

(قائممقامی، ۱۳۴۵: ۳۴)
از این بیپناهی و حقارت خودت عبرت بگیر، از مادر خودت که این بیعدالتیها را دیده و طعم آن را چشیده است، عبرت بگیر و سعی کن خودت مایه عبرت زنان دیگر نشوی، و سکوت نکن، کاری کن که به بدنامی زن اضافه نکنی، چرا که دختران و زنان باید حامی جنس خود باشند، و از هم دیگر حمایت کنند، نکونگر شو نه اینکه برای هم زشتی بتراشید، اگر همنوع تو عیبی دارد مطمئن باش هنری هم دارد، دنبال دیدن هنر او باش نه دنبال عیب او، و سعی کن هنر او را ببینی:

 

 

” یکی عبرت از مادر خویش گیر

 

مشو مایۀ عبرت دیگران

 

 

 

چو نام زنان را فراموش کرد

 

در این سرزمین داور داوران

 

 

 

تو باری به زشتیش نامی مکن

 

که دختر بود حامی دختران”

 

 

 

(قائممقامی، ۱۳۴۵ :۳۴)
او آرزو میکند که روزی برسد که زنان حامی یکدیگر باشند و پشت به پشت هم دهند که شاید روزنی از امید پدیدار شود، او در اشعارش زنان را تشویق میکند به همراهی با هم و وقتی همراهی از زنان نمیبیند و امید به رهایی از این بدبختی را آرزویی دست نیافتنی مییابد زبان به سرزنش و بدگویی زنان میگشاید و با افکار و نگرشی که در ان روزگار نسبت به زن بر جامعه حاکم بوده است همصدا میشود.
او آزادی را هدف خود میداند، آن را مرهمی راحترسان بر زخم تن فرسای خود میداند و در آن روزگار که زن را فرمانبردار مرد به شمار میآورند، زنان را تشویق میکند که خودتان به فکر خودتان باشید که از این شرایط رهایی یابید، وقتی شما زنان به فکر رهایی خود نباشید آیا مردی که از جنس شما نیست میآید و شما را رهایی میبخشد؟

 

 

“من به فکر خویشم ودر فکر همنوعان خویش

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...